Συνεχίζεται η μιζέρια και η εσωκομματική γκρίνια στον ΣΥΡΙΖΑ

Ενισχύεται ακόμα περισσότερο η πολιτική αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να πείσει ότι αποτελεί σοβαρό εναλλακτικό πόλο εξουσίας απέναντι στην σημερινή κυβέρνηση και αυτό επιβεβαιώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις αλλά και στις τελευταίες εσωκομματικές εξελίξεις που αφορούν το κόμμα του Α. Τσίπρα, στο οποίο κυριαρχεί εσωκομματική μιζέρια και εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις στο εσωτερικό του κόμματος.

Τις τριβές και τις εκατέρωθεν επιθέσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή τη φορά δεν μπορεί να εξαφανίσει ούτε ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος, ο οποίος παρακολουθεί μάλλον απογοητευμένος την πολιτική αδυναμία του κόμματός του να διαμορφώσει μια θετική πολιτική ατζέντα στην ειδησεογραφία των ημερών. Αλήθεια, κανένας στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καταλάβει ότι όλα αυτά δεν αφορούν σχεδόν κανένα στην κοινωνία;

Έβαλαν μπροστά τον Καρτερό να επιτεθεί στις Τάσεις

Ενδεικτική της εσωστρέφειας στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι πολιτική εντολή που πήρε ο αρθρογράφος Καρτερός να επιτεθεί στις Τάσεις του κόμματος μέσα από την κομματική Κυριακάτικη Αυγή δημοσιεύοντας άρθρο με τίτλο: ” Οι τάσεις και η ρίγανη”, όπου:

1. Αμφισβητεί ευθέως τις προθέσεις κυρίως της Ομπρέλας: ” Για εξηγήστε μας, σύντροφοι, πώς σας ήρθε, τη στιγμή που ο Μητσοτάκης είναι στα σκοινιά με την πανδημία, την οικονομία, τις παλινωδίες στα εθνικά, εσείς να χώσετε στην πολιτική ατζέντα τα δικά σας”).

2. Δείχνει προς παιχνίδια μοιράσματος καρεκλών: ” Πιο πειστικό θα ήταν όμως να δοθούν ένα – δυο παραδείγματα. Στο τάδε ζήτημα η τάδε τάση βοήθησε τον ΣΥΡΙΖΑ να βελτιώσει τη θέση του. Να αλλάξει θέση.  Ή να πάρει θέση. Δύσκολο, ε; Πιο εύκολα τα παραδείγματα διεκδίκησης θέσεων άλλου είδους. Περί συμβολής και ιδεών κολοκύθια τούμπανα”.

Η εσωκομματική απάντηση

Στο άρθρο Καρτερού, απάντησε άμεσα, ο διευθυντής της Αυγής , Άγγελος Τσέκερης, προδήλως, καταγράφοντας την διαφωνία του και σηκώνοντας το “γάντι” των αιτιάσεων του στενού συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα.

” Τάσεις που να λειτουργούν ως “κόμματα μέσα στο κόμμα” έχουμε υποστεί κατά το παρελθόν. Με δικά τους γραφεία τύπου, δική τους πολιτική συμμαχιών, δική τους επικοινωνιακή τακτική, κάποιες φορες μέσα από τα ΜΜΕ του αντιπάλου. Τότε τις καλοσωριζαμε ως πλούτο ιδεών για τον οποίο ήμασταν περήφανοι, και τους δίναμε όλο τον χρόνο που χρειάζονταν μέχρι να μας διασπάσουν, εν ονόματι της πολυτασικής μας κουλτούρας. Σήμερα τις καταριόμαστε.

Προσωπικά δεν μου άρεσε το κείμενο της “Ομπρέλας”. Τα εσωκομματικά κείμενα δεν έχουν αιχμές, ξοδεύουν πολλά λόγια για να πείσουν ότι τα κινητρά τους είναι κομματικά και συνήθως καταλήγουν εκεί από όπου θα έπρεπε να ξεκινάνε. Αυτό που καταλαβα είναι ότι το συγκεκριμένο κείμενο ζητάει συλλογικότερες διαδικασιες και συμφωνία πάνω σε κάποιους κανόνες και αρχές στις εσωκομματικές λειτουργίες .

Μου φαίνεται αδιανόητο να στήνουμε στον τοίχο ιστορικά στελέχη του κόμματος επειδή τόλμησαν να ζητήσουν κάτι τέτοιο. Ειδικά όταν ο Τσίπρας έχει καλοσωρισει την κατάθεση της άποψης τους. Και δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ένα τέτοιο κείμενο μας οδηγεί σε εσωστρέφεια, όταν εδώ και ενάμισι χρόνο, η δολοφονία χαρακτήρων από διάφορους καλοθελητές πάει σύννεφο και δεν κουνιέται φύλλο.

Ο Καρτερός έχει δίκιο. Δεν είναι ώρα για τέτοια όταν ο εχθρός είναι απέναντι. Μόνο που ο εχθρός δεν είναι απέναντι. Είναι 15 μονάδες μπροστά. Και από τους δικούς μας, ένα 8% που ψήφισε τον Ιούλιο του 19 δείχνει απαθές στα προσκλητήρια συστράτευσης.

Φαντάζομαι ότι το κόμμα ασχολείται σοβαρά με το τι πρέπει να γίνει. Κάποιοι λοιπόν θεωρούν ότι αυτό που πρέπει να γίνει είναι να υπάρξουν συλλογικότερες διαδικασίες και διαμόρφωση κανόνων και αρχών στις εσωτερικές λειτουργίες. Δεν μπορείς να τους απαγορεύσεις να το πουν. Και είναι αδιανόητο να τους καταλογίζεις προθέσεις που δεν έχουν. Όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας”.