Στο σπουδαίο βιβλίο του σπουδαίου Μενέλαου Λουντέμη «Οδός Αβύσσου, αριθμός Μηδέν» περιγράφεται μία περίοδος της ελληνικής ιστορίας, εν προκειμένω τα χρόνια του εμφυλίου πολέμου στη Μακρόνησο, που περιέχει πολύ διχασμό και μεγάλο πόνο.
Σε μια διασταλτική θέαση των τότε γεγονότων με τα τωρινά και τηρουμένων, πάντα, των αναλογιών, αυτή η εμφυλιοπολεμική διχαστική συνθήκη είναι κυρίαρχη στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν είναι υπερβολή ότι το κόμμα της αξιωματικής (κάποιοι λένε μόνο για λίγο ακόμη) αντιπολίτευση έχει μετακομίσει από την πλατεία Κουμουνδούρου στο νούμερο 0 της οδού… Σκορποχωρίου!
Δεν χρειαζόταν η καινούργια –προαναγγελθείσα κι αυτή– απόσχιση των «6+6» από τον κασσελακικό κορμό του κόμματος που έλαβε χώρα το πρωί της Πέμπτης για να «νομιμοποιηθεί» η παράφραση του τίτλου του βιβλίου του Λουντέμη.
Ήταν αρκετή η εικόνα που παρουσίασε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ την Τετάρτη στην ολομέλεια της Βουλής, όπου διεξήχθη η συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών με θέμα την ανασυγκρότηση των περιοχών που καταστράφηκαν από τις πυρκαγιές του καλοκαιριού και τις πλημμύρες του φθινοπώρου.
Σαράντα πέντε βουλευτές «μετρούσε» χθες η Κουμουνδούρου (σ.σ. 36 έμειναν την Πέμπτη) και στην πρωτολογία του Σωκράτη Φάμελλου είναι ζήτημα αν από κάτω βρίσκονταν οι μισοί «σύντροφοί» του, ενώ την δευτερολογία του παρακολούθησαν ακόμη λιγότεροι. Αυτό σημαίνει ότι δεν έλειπαν μόνο οι υπ’ ατμόν που έχουν κατέβει σε λευκή απεργία αλλά και αρκετοί νεοπροεδρικοί που διακηρύσσουν ότι κόπτονται για την ενότητα και την ανασυγκρότηση του κόμματός τους.
Φαίνεται ότι κάποιοι εντός ΣΥΡΙΖΑ ξεχνούν ότι οι βουλευτές δεν πληρώνονται για να τηλεργάζονται, ούτε για να περνούν την ώρα τους στο εντευκτήριο της Βουλής. Πολλώ δε μάλλον δεν τους εξέλεξαν γι΄ αυτό οι πολίτες, οι οποίοι τους τίμησαν με την ψήφο τους για να τους εκπροσωπήσουν πρωτίστως εντός του ναού της Δημοκρατίας και δευτερευόντως (ή και καθόλου…) για να τους εκπροσωπήσουν στα κομματικά αξιώματα και τις φατρίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια